Met diabetes type 1 lopend de wereld rond
Afgelopen zondag was het dan zover, de allereerste Lansingerlandrun in mijn eigen Groenzoom. Bijna 1.400 lopers deden mee tijdens deze eerste editie, een hele prestatie aangezien de loop pas 2 maand van tevoren is aangekocht. Zelf liep ik niet, maar de loop en ik hebben geschiedenis en ik kon ook niet aan de kant zitten terwijl de RMD-vrienden voortploeterden: “nog een glaasje water Jelle?”
“Achter de schermen van de Lansingerlandrun” verder lezenLopen is voor mij puur onderhoud. Het zorgt ervoor dat mijn lichaam sterk blijft, de bloedsuikers stabieler zijn en ook de geest beter met depressieve gevoelens om kan gaan. Nu ik al een paar weken niet kan lopen, ben ik rusteloos en zie ik niet alleen de komende marathon, maar ook de lopen daarna zich van mij verwijderen. Tijd voor actie.
“Vreemde fietsen” verder lezen
Vol goede moed begon ik na het trainingskamp in Lanzarote aan deze blog. Naar de marathon van Rotterdam had ik allerlei grote tussenwedstrijden gepland, ik ben ambassadeur geworden voor Raidlight en kon nog een hele vracht oude berichten gaan overzetten. Maar toen gebeurde dat waar elke loper voor vreest: een blessure. En kon ik posten even niet opbrengen. Wedstrijden geannuleerd, marathon onzeker, weken niet trainen… fysieke mentaal heb ik een zeurende pijn.
Yes, I did it, en het ging best goed zelfs tijdens het trailkamp op Lanzarote ☺ In totaal heb ik rond de 100 km gelopen met zo’n 5.000 hoogtemeters. Om en nabij, want ik heb af en toe een beetje geklungeld met Strava en mis een barometer op mijn Suunto. We liepen op vrijdag na iedere dag minimaal 1 trail en eigenlijk beviel dat heel goed. Pas na de rustdag kreeg ik een beetje last van stijve benen. En zat ik er qua energie gewoon doorheen.
“MST Lanzarote Trainingskamp” verder lezen
Nederlands 
English (UK)