Een kilometer of 19 is wel voldoende om het rustieke blauw van de Altra King MT 2 achter een laag modder te verbergen. Kan deze schoen op tegen de Superior?
Het was weer een erg drukke week, zo aan het begin van het tweede semester en de daarbij horende instructies. Daarnaast voel ik me al sinds de trailmarathon wat vermoeid, is er een stevige wind die de Me-Mover in de schuur houdt, heb ik nachtelijke hypo’s en heerst er griep. In andere woorden: de training loopt een beetje achter op het moment. Maar de maandag gearriveerde nieuwe Altra King MT 2’s moesten natuurlijk wel even getest worden.
Intussen heb ik al een aardige schoenencollectie opgebouwd. Voor de trails heb ik de Topo Terraventure, Raidlight Responsiv Ultra, Altra Lone Peak 4 en Altra Superior 4. In volgorde van matig (vrijwel niet) naar veelgebruikt. Toch had ik nog een paar nodig: deze zomer gaan we namelijk weer naar Skye. En geen van de voorgaande schoenen is heel goed op wat gladder terrein. Ergo, vorig jaar ben ik twee keer uitgegleden op natte steen. Gelukkig heb ik goede reflexen.
De keus voor de nieuwe schoenen is uiteraard gevallen op een breedneuzige Altra. De King MT 2 heeft Vibram zolen die betere grip in de modder zouden moeten bieden en staan door het iets zachtere rubber waarschijnlijk ook steviger op natte steen. Bonuspunt voor wie zijn veterstrikdiploma niet heeft gehaald: er zit klittenband op. Ok, naast veters en vooral bedoeld om de schoenen snel iets steviger te zetten of losser te maken indien nodig; een trucje dat vooral handig is voor uphill versus downhill in de bergen. Maar misschien lost het ook de grootste ergernis onder Altra-gebruikers op: de meeste modellen hebben langere veters die tijdens het lopen zichzelf makkelijk ontknopen.
Petzl Night Trail
Nieuwe schoenen wil je graag uittesten. In Pijnacker is alleen weinig trailwaardig terrein te vinden. En de makkelijk bereikbare gebieden als duinen en strand (en de NS MST routes) zijn niet zo geschikt om de grip te proberen. Gelukkig wordt vlakbij in Bergschenhoek – slechts 8,5 km fietsen – altijd de Petzl Night Trail gehouden door MST. De laatste twee edities kon ik niet meedoen, maar ik weet dat het parcours garant staat voor een lading modder en lastige klimmetjes. Het enige vraagteken: mag ik daar buiten de wedstrijd om wel lopen? Ik besloot het uit te testen met de 20 km lange route.
Het gebied bij de voormalige vuilnisbelt en Outdoor Valley heb ik al een paar keer doorkruist met heuveltraining bij De Koplopers, in marathontraining en met een korte verkenning voor de night trail van vorig jaar (niet doorgegaan door een enkelblessure). Het gebied was in mijn hoofd alleen vrij klein, dus ik was erg benieuwd naar de route. Marc Weening kennende, zaten daar vast wat ‘leuke’ stukjes in.
Outdoor Valley
Een stukje door het bos. Het lijkt geen pad, even verderop is er wel een, maar het staat aangegeven op mijn horloge dat ik hierheen moet. Dat is nu zo’n typisch stukje route dat Marc er voor de lol in heeft gegooid. Slechts 100 m lang tot halverwege de knieën wegzakken in de modder. En vervolgens gewoon weer bij dat andere pad uitkomen. De vele voetstappen – de wedstrijd was een week eerder – nemen alle twijfel weg. Heerlijk, spelen. En nog een paar keer met plezier voor de foto natuurlijk.
Het eerste modderstukje kwam ik al tegen op een kilometer na de start bij Outdoor Valley. Het is het drukste punt op de route, mountainbikers en wandelaars starten hier vanaf de parkeerplaats. En natuurlijk zijn er ook veel bootcampclubjes van het sportcentrum zelf. Een vertwijfelde wandelaar die in mijn voetstappen wilde volgen, kon ik nog net op tijd – ik was al aan de overkant van de sloot – waarschuwen voor de diepe modder die op haar pad zou volgen. Ze nam verstandigerwijs een ander pad.
Vlak
De eerste kilometers van de route vielen niet tegen qua trail. Mooie stukken langs de brede sloten. Veel groen. Sneaky over een golfbaan. En hier en daar een stuk paardenpad zodat je vrijwel nergens asfalt hoefde te pakken. Nu moet ik zeggen: op asfalt lopen de Kings ook prima. Anders dan de Superior, die wat flexibeler is, voel je bij de King geen noppen. En de grip in de modder is inderdaad een stuk beter. Mijn schoenen zijn niet een keer losgezogen door het klittenband en de veters bleven ook goed zitten; normaal raken ze door natte modder al snel los. Toch zie ik de King niet als voorkeur voor alle soorten terrein. Als het niet erg spannend terrein is, Utrechtse Heuvelrug of Veluwe bijvoorbeeld, dan is de Superior door zijn flexibiliteit en zachtere fit te verkiezen.
Tijdens de loop kom ik langs veel voor mij bekende gebieden. Zelfs de Rotte, waar ik zomers vaak met de Me-Mover naartoe rij, passeer ik. Het netwerk van ruiterpaden, verlengt de trail enorm ten opzichte van wat ik zelf eerder voor mogelijk hield. Bij Outdoor Valley blijf ik zelf vaak dichter bij de vuilnisbelt waar heel mooie single tracks liggen om klimmen en downhill te oefenen. De vlakte van het parcours verbaast me zodoende wel wat. Ik prijs me de eerste kilometers ook gelukkig dat ik overal gewoon kan lopen, niks is afgezet of verboden.
MTB-routes
Naarmate ik dichter bij het beginpunt kom, wordt de route moeilijker. Nu komen dus wel die befaamde klimmetjes. Al moet ik zeggen: het is nergens zo glad tegen modder inklimmen als op de route die ik vorig jaar met de testloop van de nighttrail deed.
Vervelend is wel dat hier de stukken voor mountainbikers beginnen. Tijdens de wedstrijd is het avond en zijn de routes bovendien afgezet. Nu is het daglicht en zijn er best veel fietsers aanwezig. Zelfs met de stevigere wind door storm Dennis die morgen in het land zou zijn (de reden dat ik zaterdag in plaats van zondag loop).
Over het algemeen gaan lopers en fietsers redelijk samen. Maar er zijn ook stukken waar het niet overzichtelijk is en waar het zelfs verboden is om de route op te lopen. Zodoende moest ik wel een paar stukjes aanpassen uit veiligheidsoverwegingen. Al vermoed ik dat Marc zelf hier lak aan zou hebben.
Het was even turen en in- en uitzoomen op het horloge om de route om te gooien. Op dit stuk was ik erg blij met de kaarten van de 5x. Daarnaast moest er af en toe gelopen worden waar geen officiële route was en ook dat is makkelijker als je ziet waar wel paden zijn. Het laatste stukje van de route moest eveneens anders ingericht: het hek van Outdoor Valley zat dicht waar ik er in wilde.
Op het eind was ik best moe voor de fietstocht terug naar huis. Maar voldaan. Snel liep ik niet, lekker gespeeld met de modder heb ik zeker wel. De route van de night trail is echt de moeite waard, al moet je hier en daar wat aanpassen als je hem overdag loopt. Hopelijk kan ik volgend jaar ook eens in de nacht meedoen met de echte wedstrijd.
Nederlands 
English (UK)