MST NS-trail Utrechtse Heuvelrug

Ook zonder georganiseerde trail kun je je prima vermaken. Dit keer ging ik van station Rhenen naar station Driebergen-Zeist als voorbereiding op de Airborne Freedom Trail.

Omdat ik de Castle Trail schrapte, moest ik toch een extra training inlassen om toe te werken naar de 44 km Airborne Freedom Trail. Ik had donderdag al het plan opgevat om dit met een trail van station naar station te doen: de Utrechtse Heuvelrugtrail, rond de 30 km, een samenwerking tussen Mud Sweat Trails en de NS, scoorde daarbij de hoogste ogen. Na een mailing van de Airborne Freedom Trail, die deze route ook aanraadde als training, lag het plan vast als het weer meezat.

Als niet-automobilist ben ik een groot liefhebber van goed bereikbare trails. Ik ben zodoende ook echt een fan van de routes van station naar station die Han Savelkoel voor NS en MST heeft gemaakt. De competitie met begin- en eindfoto vind ik niet zo belangrijk, daar ben ik niet snel genoeg voor (deze route is onder de 2 uur te doen), maar uit eerdere lopen weet ik dat de routes vaak afwisselend zijn en hooguit voor een paar procent uit asfalt bestaan. Eerder liep ik al Kennemerland, Brabantse Vennen (met Hans Verbeek in de sneeuw) en Dieren-Arnhem.

Niet plakkerig

Zoals ik eerder heb laten vallen, experimenteer ik momenteel met Generation Ucan, een sportdrank gebaseerd op ‘superzetmeel’ die langzaam koolhydraten vrijgeeft. Daardoor zouden de bloedsuikers stabieler moeten blijven. Mijn plan was om drie zakjes mee te nemen: twee met eiwitten omdat de maag er goed op reageert, en een gewone exotic orange die ik vooraf grotendeels op zou drinken. Alle drankjes mixte ik en stopte ze in eigen softflasks. Verder had ik nog 1,5 liter water in een waterzak. Ook al is de temperatuur lager, in 3-4 uur lopen heb je veel drinken nodig.

Al in de metro had ik het idee dat mijn rugzak wel wat nat werd. Vast niet goed afgedroogd, dacht ik nog. In de trein lag er echter een klein plasje onder (excuses NS, gelukkig is het niet zo plakkerig als echte sportdrank). Na wat speurwerk bleek de rechter softflask niet goed af te sluiten. Daarin zat het meeste water, 500 ml… Dus die in een keer opdrinken in plaats van de sinaasappelvariant (350 ml) zag ik niet zo zitten. Net toen ik dacht dat ik deze dan maar moest legen en overgieten – in een rijdende trein – bedacht ik me dat de doppen omwisselen mogelijk zou helpen omdat het ene zakje net een andere vorm had. Oef… Er zit toch verschil in de flessen die ik van mijn Raidlight Responsiv 10 L heb versus die van de 12 L (opvolger).

Nadat de sinaasappeldrank voor driekwart opging, was de bloedsuiker een kwartier later 8,4 mmol/l. Klaar voor de start.

Tijdwaarneming

Traditiegetrouw begin en eindig je de trail met een foto van een stationsklok. Dit vormt het bewijs van je tijd. Natuurlijk staat ook het horloge aan, die mij gedurende de trail de weg wijst. Omdat die gpx er niet helemaal goed opstond, vertrok ik 10 minuten na aankomst trein. Toch wel fijn dat je met Movescount onderweg nog routes kunt wissen voor ruimte en toevoegen. Een waarschuwing dat de synchronisatie misgaat zou nog beter zijn, maar ik had zelf ook op moeten letten.

Een ander pad kon ik echt niet vinden, ook al liep ik langere tijd zeker 15 m van de lijn.

Voor wie nooit eerder op gpx heeft gelopen: het is vrij gemakkelijk, alleen soms zit de GPS ernaast. Daardoor is het soms moeilijk om te zien welk pad je precies moet hebben als er meerdere vlak bij elkaar liggen. Zeker als de route niet is voorgelopen, maar bepaald met Afstandmeten en dergelijke diensten. Ook hier ging ik af en toe fout, waardoor ik iets meer kilometers maakte. Vooral naar de start, aangezien ik een trapje over het hoofd zag.

Doorshuffelen

Al na een uurtje voelde ik dat de bloedsuiker niet helemaal top was. Omdat ik sowieso een paar keer zou gaan meten, stopte ik even. Inderdaad 3,8 mmol/l, te laag en dat na een rustig uurtje. Wederom voel ik twijfel over Ucan. Ik pak een nougat, een gel en leeg een van de eiwitflessen. Gelukkig heb ik nergens tijdens deze loop het gevoel dat de bloedsuikers zo ver dalen dat doorlopen onmogelijk is. Maar alleen Ucan is het niet voor mij.

Een ruim half uur later neem ik nog een gelletje, ondanks de ruime 6 en zo buffel ik langzaam door. In totaal maak ik mijn drie Ucans op, neem ik twee nougats en drie gelletjes. Op een totale tijd van 4,5 uur (4 bewegen) is dat slechts 1 gel per zakje Ucan minder. Toch blijft dit het overwegen waard als ik er niet te ver mee in de hypo schiet. Maar Ucan is ook kostbaar.

Daar doen we het voor

Onderweg heb ik echt genoten van de rust op de Utrechtse Heuvelrug. Heel af en toe kwam ik wat mountainbikers of wandelaars tegen. Op een hardloopgroepje in het begin na, heb ik die 33+ km misschien 6 hardlopers (slechts 2 met racevest) gezien. Heerlijk alleen de natuur opsnuiven. En af en toe luisteren naar een heldenverhaal van Stephen Fry, dat dan weer wel.

Al met al een geslaagde training voor de AFT dus. De beentjes werden wel een beetje moe, maar ze functioneerden prima. In het middenstuk liep ik het slechtst, waarschijnlijk door geknoei met het eten. Boven verwachting eigenlijk na de 50 km Me-Mover van vrijdag.

[activity id=2570020586]